Bugünlük geçici olarak üstlendiğim yemek blogu hallerine ve #yemekfirtinasi'na ara verdim. Biraz buralarda ne var ne yok ondan bahsedeyim. En başta soğuk var, rüzgar var. Başka yerlere yağan karın etkisi bizde ayaz olarak ortaya çıkıyor, Antalya ayazı fenadır, hele de eviniz kuzeye bakıyorsa hapı yuttunuz. Yıllarca kuzeye bakan ısıtılmamış sınıflarda ders vererek halen sahip olduğum kronik bronşiti edindim. Neyse ki evim güneye bakıyor da dışarda buz gibi ayaz varken pencereden giren güneşle soba yanıyor gibi ısınan odanın tadını çıkarıyorum. Bugün evdeyim, tembellik yapacağım. Dün sabahtan alışveriş, öğleden sonra arkadaş toplantısı nedeniyle yorucu ve üşütücü bir gün olmuştu.
Bizim ev bu ara arka arkaya çiçek açıyor, ikinci kez açan liliumdan sonra sımsıkı kapalı tomurcuklarla gelip vazoda üç gündür süzülen kesme çiçeklerim bu sabah şahane biçimde uyandılar:
Bu da bir zambak türü olsa gerek, yoksa orkide mi bilemedim doğrusu, Beste bilir herhalde...
Soğuk havayı ısıtan bir başka hoşluk geç de olsa posta kutuma yerleşen yeni yıl kartlarım. Çocuk gibi seviniyorum her birine baktıkça. Noel Babam Datçalı, yeni yıl için süslenmiş o güzel cafe ise Belçikalı. Kartlar kadar güzel yollayıcılarına bir kez daha teşekkürler...
Ve dünkü alışverişten payıma düşen bu, kendime aldığım yeni yıl hediyesi polisiye. Şu isminin ve kapağının hoşluğuna bakar mısınız? Umarım içeriği de ismi ve kapağı kadar eğlencelidir...
Evet bizim cepheden havadisler böyle, henüz ağacımız süslenmedi, 15'inden sonra yaparım o işi ben. Likör uykuda, portakal reçeli yavaş yavaş tükeniyor, sıkılmayı ve kaynatılmayı bekleyen turunçlar var ve pek yakında yeni yıl kurabiyeleri yapmaya başlayacağım. Seviyorum bu hazırlıkları ben, içimdeki çocuğa çok iyi geliyor. Haydi kalın sağlıcakla...