Her şey birkaç yıl önce bir arkadaşımınn bir dizi kuru patlıcan ve bir torba tane sumakla çıkıp gelmesi ve "sen yöresel yemekleri seversin, bunlar Urfa'dan geldi, belki pişirirsin" diyerek elime tutuşturması ile başladı. İtiraf edeyim o güne kadar kuru patlıcanlı bir yemek pişirmemiştim. Ama bulduğum yerde yemeyi severdim. Annem meraklıydı sebze kurutmaya; yaz geldi mi biber, patlıcan hevenklerini balkon demirlerine asar, birkaç tepsi dolusu da yeşil fasulye kuruturdu. Hiç sevmezdim, hele pişerken çıkardığı kokudan nefret ederdim o kurutulmuş fasulyenin. Arada kıymalı yaptığı kuru patlıcan dolmasına ise itirazım olmazdı. Evlenip ilk çalışma yerim Denizli'ye gittiğimde dikkatimi çeken şey beni çok şaşırtmıştı. Özellikle hâl içinde yer alan dükkanların hemen hepsinde kara hevenkler halinde kuru patlıcanlar asılıydı. Zar inceliğinde oyulmuş ve şerit şeklinde soyulmamış simsiyah patlıcan kurularıydı bunlar. Muhtemelen o yörede çok pişen bir yemekti ama iki yıla yakın kaldığım şehirde ne pişirdim ne de herhangi birinin evinde yedim.
Bana verilen kuru patlıcanlarla sumağa gelince epeyce bir zaman bekledi mutfakta. Hiç pişirmemiştim ama nasıl pişeceği konusunda aşağı yukarı bir fikrim vardı. Bir sabah gözümü açar açmaz ilk aklıma gelen kuru patlıcan dolması yapmak oldu. Cesarete bakın ki telefon açıp bir arkadaşımı da yemesi için davet ettim. Beni gören bin yıldır kuru patlıcan dolması pişiriyor sanırdı. Ahizeyi yerine koyar koymaz mutfağa dalıp patlıcanları haşlamaya koyuldum. Tane sumağın ne şekilde ilave edileceği konusunda bir bilgim yoktu, tamamen tahmine dayanarak kocaman bir bardağın yarısını sumakla doldurup üstüne sıcak su ekledim. Sıra iç hazırlamaya gelmişti. Genelde her şeyi göz kararı ile yaparım, yine aynı yönteme başvurdum. Yıkadığım pirinçlerin içine bir bardak kadar ince bulgur ilave ettim. 3-4 iri soğan ve bir baş sarmısağı bızztladım, acı ve tatlı biber salçalarına biraz da domates salçası ekleyip pirinçlere karıştırdım. Bol nane, çam fıstığı, öğütülmüş sumak işin baharat kısmını oluşturdu. Harmanladığım karışıma bolca sızma zeytinyağı döküp patlıcanlara fazla sıkıştırmadan doldurdum. Tencereye sıralayıp üstüne ekşisini iyice salmış sumak suyunu süzgeçten geçirerek döktüm, üstüne bir kapak yerleştirip ocağa koydum. Ağır ağır pişti. O kadar merak içindeydim ki daha soğumadan bir patlıcanı ağzım yanarak yuttum, sonuç şahaneydi. İlk geçer notu misafirimden, ikincisi aile efradından aldım.
Şu anda bu dolmayla özdeşleşmiş durumdayım. Başta oğlum olmak üzere herkesten özel istek hep bu yönde oluyor. Eh, onlar ister de ben yapmaz mıyım...