Kendi kendime en azından 2 günde bir yürüme kararı almıştım, şimdilik başarıyla uyguluyorum, havalar soğuduğunda ne yaparım, onu da o zaman düşüneceğim. Bunu yapan kaç kişi kaldı bilmiyorum ama o sayıya ben de dahilim. "Nedir o?" diyeceksiniz, cevap veriyorum: "Fotoğraf tab ettirmek". Çektiğim fotoğrafların bilgisayarda kalmasına gönlüm razı olmuyor. En güzellerini seçip tab ettiriyor ve albümlerde muhafaza ediyorum. Umarım bir gün bu dünyadan çekip gittiğimde geride kalanlar fotoğraflarımı bit pazarına satmazlar 😄 İşte dün de sokağa çıkma bahanem bu idi, fotoğraf tab ettirmek.
Fotoğrafçıya gidip flash disce yüklediğim fotoğrafları teslim ettikten sonra canım falezlere doğru yürümek istedi. Konyaaltı Caddesi'ne çıktım ve Varyant'a doğru yürümeye başladım. Hava tam anlamıyla limonata gibiydi, hatta biraz sıcak bir limonata. Karşıya geçtim ve çimenlik alandan yürümeye başladım. Falezlerin üstüne kurulmuş parkta beni korkutan bir obruk vardır, parmaklıklara dayanıp seyrettim bir süre, sonra fotoğrafladım:
Evet o siyahlık bir mağara, güneş o kadar yoğundu ki fotoğrafta parlama ve gökkuşağı oluşmuş. Sonra yürümeye devam ettim:
Bulutlar pamuk şeker gibiydi, insanlar ağaç diplerine yayılmış güzel havanın keyfini çıkarıyorlardı. Devam ettim yürümeye, begonviller açmaya devam ediyor burada. Bırakın begonvili, yere düşen yaprak bile yok, hala yaz sanki.
Böyle ebrulisini uzun zamandır görmemiştim. Ben fotoğraf çekmeye çabalarken, üstte kalan caddeden iki kadının da dikkatini çekti renkleri, hatta bir dal kesip yanlarında götürdüler, bahçelerinde üretmeyi deneyecekler. "Çalıntı çiçek güzel tutar" diye bir laf vardır, umarım öyle olur 😃
Yürümelere doyamadım iyi mi, eşimi aradım, ilerideki bir cafede buluşmayı önerdim, kabul etti. Fotoğraf çeke çeke devam ettim yoluma.
Antalyalılar bilir, burası Varyant. Devamında Beachpark'a, Konyaaltı Plajları'na ulaşırsınız. İleride gördüğünüz yüksek yapı asansör. Falezlerin üstündeki parktan-ve bitişiğindeki otellerden-sahile rahat ulaşabilmek için yenilerde yapıldı. Önceden sarmaşıklı, kameriyeli, çok hoş ve fakat fena halde merdivenli bir iniş vardı. Güneş o kadar yoğundu ki bu yönden çekmek istediğim tüm fotoğraflar karanlık çıktı.
Şöyle bir tak yapmışlar seyir terasına. Sağlı sollu iki direğine bitkiler ekilmiş. İlk kez gördüğümü belirteyim, en son geçen yıl Nisan ayında gelmiştim, onu da belirteyim 😃 Ah bu pandemi, ah bu dizler! İnsanlar bunun altına geçip tuhaf pozlar vererek fotoğraf çektiriyorlar, lakin dediğim gibi güneş yüzünden çoğu fotoğraf karanlık çıkıyor. Şunun gibi, ki üzerinde epeyce oynadım:
Tuhaf bir peyzaj düzenlemesi yapılmış, şu önde gördüğünüz astronot başlığı gibi kürelerde aralıklı olarak boşluklar var, oralara ne olduğunu anlamadığım ama süs lahanasına benzettiğim bitkiler ekilmiş. Bu arada belirteyim plajlarda çok sayıda denize giren vardı, hava da gayet müsaitti.
Yönümü doğuya dönüp güneşi arkama aldım, böylece doğru dürüst fotoğraflar çekebildim:
Bakınız, o çiçek ekili küreler ve Antalya yazısının olduğu takın bitki ekili direkleri burada daha net görünüyor.
Tesbih ağacı şahane bir bitki, yazı ayrı-kışı ayrı güzel. Baharda mis kokulu, leylağa benzeyen mor çiçekler açıyor yeşil yaprakların arasında, bir adı da Hint leylağı zaten. Kışın da böyle top top tohumlar (meyveler?) veriyor. Bu toplardan tesbih yapılıyormuş, o yüzden tesbih ağacı deniyor. İleride görülen falezin üstünde şahane manzaralı bir cafe-restoran var. O ağacın altında çok oturmuşluğum, çay-kahve içip dostlarla sohbet etmişliğim vardır.
Ben tesbih ağacı, falezler, çiçeklikler derken eşim geldi, zaten epey yorulmuştum, yeni açılmış bir cafe-bistroya attık kendimizi. Ben şu manzaraya bakarak kahvemi içtim:
Beyim çayını Bey Dağları'na bakarak yudumladı 😄
