Fesleğen çiçeğe durmuş, mandalinalar da manav standlarına yerleşmiş, eh Ankara için sonbahar vaktidir. Yavaştan sıcak iklimlere yelken açmak gerek. Hem evimi de fena özledim. Festival zamanına kadar Ankara beni misafir etsin bakalım 1 ay daha, sonra Abbas yolcudur, uzatmalı ve çok sıcak olmayan bir yaz yaşamaya Antalya'ya.
Hafta sonu yine zorunlu alışverişler nedeniyle çarşılarda geçti. Uzun zamandır girmediğim mağazalara girip çıktım, kimi zaman iş bitirici elemanlara, kimi zaman zoraki iş yapan elemanlara denk geldim. Bazısı dükkana giren kimmiş diye kafasını çevirip bakmadı, bazısı neredeyse kolumuza yapışıp bırakmadı. Tüm mağazalarda erkek reyonları ya üst, ya alt katlarda, merdiven inip çıkmaktan helak oldum. Tezgahtarlar senin zevkini senden iyi bilip zorla mal satma ve sevimsiz olma yarışına girmiş gibiydiler, hasılı bir nevi küçük çaplı savaştan çıkmış gibi döndük akşam eve. O yorgunlukla Pazar günü hiç yerimden kalkmadan elimdeki kitabı okuyup bitirdim, Adnan Binyazar'dan "Masalını Bitiren Dev". Çocukluk anılarını anlatmış, pek içler acısı bir çocukluk geçirmiş, hüzünle tamamladım kitabı. Bitirir bitirmez de elime yeni bir yazarın kitabını aldım: "Büyükler Ölünce Toprağa Gömülür/Nezih Erdoğan". Bu da bir kurgusal anı kitabıydı ama daha yenilerden, 70'li yılların başında Eskişehir'de geçen bir çocukluğu anlatıyordu yazar. Dün akşam da o bitti, bu sabah elime Orhan Pamuğun bir çeşit derleme özelliği taşıyan yeni kitabı "Ben Bir Ağacım"ı aldım. Adam kelime büyücüsü gibi, yazıyor işte.
Bu aralar yegane kültürel etkinliğim kitap okumak, inşallah Ekim ayında evimize rücû edince sinemayla başlar, konserle devam eder, tiyatroyla bitirir, sergileri de ihmal etmeyiz. Bugünlük bu kadar bilog, daha Kitaplık Kurdu'nun hatırını almam, ardından da zeytinyağlı biber dolması pişirmem lazım. Bu arada sezonun ilk mandalinasını az önce yedim, mutluyum :)