Bugün yine anne kırkayağın çocuklarının ayaklarını yıkama günüydü. İki seferdir market alışverişimi sanaldan yapıyorum, kargo görevlilerine acıyordum ama kendime daha fazla acımam gerektiğine karar verdim. Son seferimden bu yana yer değiştiren kemiklerim hala anavatanlarına kavuşamadı, aranıp ve sızlayıp duruyorlar biz eskiden neredeydik diye.
Dün öğlen saatlerinde kapıya bırakılıp akabinde de balkonda istirahate terkedilen siparişlerimin "Anne bizi yıka" feryatlarına daha fazla kulak vermemezlik edemedim. Yarısına kadar seyrettiğim "Babamın Ceketi" filmini erteleyip sabunlu suyla dolu tası yüklenip balkona yöneldim. Önce temizlik malzemeleri elden geçti. Sıvı sabunu sabunlarken vaziyetin ironisine kahkahalarla gülmek geldi içimden ama bu dönemde insanın canı gülmeyi bile istemiyor, gülmüş kabul ettim kendimi. Sıvı sabunları, camsil, yüzey temizleyici, bulaşık deterjanı, şeker, bulgur ve cin mısır torbaları, iki adet tost ekmeği ambalajı, üç adet süt kutusu ve bir adet pötibör bisküvi paketi takip etti. Evet sonunda pötibör püskevüt buldum, hem de çifte kavrulmuş 😃 Sonra hepsini toparlayıp eviyede durulayıp kurulayarak yerlerine kaldırdım. Sıra sebze ve meyvelere geldi ki işin en zor yanı bu. Ayrıca taşımamak uğruna sanal yoldan getirtince pek istediğin nitelikte de olmuyor. Dolma biberleri Picasso'nun ektiğini düşünüyorum, zira onun resimleri kadar amorf kendileri 😃 Taze fasulyeler de sanırım anneannemle yaşıt, ihtiyarları bir de güneşte bekletince belleri bükülmüş gariplerin, daha fazla sıkıntı çekmesinler diye onları tencereyle, brokolileri de kaynar suyla buluşturdum. Pancarları haşlayıp önceden kalan turşunun suyuna kavuşturdum, maydonozları beyaz sirkeli, karbonatlı su havuzuna attım, sonra da "Yeter be!" diye bağırıp balkona çıktım. Gördüğüm manzara şuydu; çapraz apartmanımızda kabile halinde yaşayan komşularımız maskelerini hamak yaparak bir masa etrafında toplanmışlar okey oynamakta idiler. Sosyal mesafe hakgetire, kırk elden geçmiş okey taşları elden ele. Biz bu coronayla bu gidişle ömür boyu yaşarız diye düşünüyorum. Neyse ben bu sinirle gidip filmin ikinci yarısını izleyeyim, Hıdrellez dilekleriniz kabul olsun...
